Józef Smoliński

Nauka i edukacja

Józef Smoliński, urodzony w 1952 roku w Makowie Mazowieckim, to postać, która łączy w sobie osiągnięcia zarówno wojskowe, jak i akademickie.

Jest on nie tylko szanowanym oficerem Wojska Polskiego, ale również uznawanym przez środowisko naukowe historykiem.

W swojej karierze naukowej Smoliński zdobył tytuł profesora nauk humanistycznych, co podkreśla jego wkład w rozwój tej dziedziny wiedzy w Polsce.

Życiorys

W 1978 roku Józef Smoliński zakończył z powodzeniem studia z zakresu historii na Uniwersytecie Gdańskim. Jego praca magisterska była poświęcona migracji mieszkańców Pomorza Gdańskiego do Stanów Zjednoczonych, obejmującej lata 1864–1914, a promotor tej pracy to Florian Stasik. W 1986 roku obronił rozprawę doktorską noszącą tytuł Walki i internowanie 2 Dywizji Strzelców Pieszych, której promotorem był znany historyk Witold Biegański, na Akademii Obrony Narodowej w Warszawie.

Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1998 roku, również tam, w oparciu o rozprawę dotyczącą Polonii obu Ameryk w kontekście wojskowo-mobilizacyjnych planów rządu RP na uchodźstwie w latach 1939–1945. Zgodnie z postanowieniem Prezydenta RP z 19 kwietnia 2007 roku, został uhonorowany tytułem naukowym profesora nauk humanistycznych.

Warto również zaznaczyć, że Józef Smoliński ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu. Już od 1975 roku pełnił służbę jako oficer Wojska Polskiego w 1 Pułku Czołgów w Elblągu, a później w 16 Pułku Artylerii w Braniewie. Jego kariera zawodowa obejmowała również lata 1979–1988, kiedy to był zatrudniony w Akademii Sztabu Generalnego WP, a od 1988 do 1994 roku pracował w centralnych instytucjach Ministerstwa Obrony Narodowej.

Rok 1994 oznaczał dla niego nowy etap kariery, kiedy rozpoczął pracę naukowo-badawczą i dydaktyczną w Wojskowym Instytucie Historycznym, a w 2000 roku przyjął ofertę pracy w Instytucie Humanistycznym na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej. Dodatkowo, w 1999 roku podjął pracę w piotrkowskiej filii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach.

W 2007 roku objął kierownictwo Zakładu Historii Po 1945 Roku w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym Akademii Świętokrzyskiej, która niedługo później przekształciła się w Uniwersytet Jana Kochanowskiego.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje autorstwa Józefa Smolińskiego, które stanowią cenny wkład w historiografię wojskowości i przedstawiają różne aspekty działań Polskich Sił Zbrojnych.

  • 2 Dywizja Strzelców Pieszych. Francja – Szwajcaria, Warszawa 1992,
  • 4 Warszawski Pułk Strzelców Pieszych, Pruszków 1994,
  • 2 Pułk Grenadierów im. Bolesława Chrobrego, Pruszków 1995,
  • 2 Warszawski Pułk Artylerii Lekkiej, Pruszków 1995,
  • 3 Pułk Grenadierów Śląskich, Pruszków 1995,
  • Wojsko Polskie w kampanii francuskiej 1940 roku, Warszawa 1995,
  • Ewakuacja Wojska Polskiego do Wielkiej Brytanii w czerwcu 1940, Warszawa 1996,
  • Lagarde 1940, Warszawa 1997,
  • Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. 1939–1945, Warszawa 1997,
  • 1 Dywizja Grenadierów w kampanii francuskiej 1940 roku, Warszawa 1998 (współautor Tadeusz Czak),
  • Na wzgórzach Clos du Doubs, Warszawa 1998,
  • Polonia obu Ameryk w wojskowo-mobilizacyjnych planach rządu RP na uchodźstwie (1939–1945), Warszawa 1998,
  • Polskie władze państwowe i wojskowe na uchodźstwie, Warszawa 1999,
  • Polacy w walkach aliantów we Francji (1940-1944), Warszawa 2001 (współautor Tadeusz Czak),
  • Polsko-amerykańskie stosunki wojskowe 1776–1945, Warszawa 2004.

Każda z tych publikacji dostarcza cennych informacji na temat działań polskich sił zbrojnych w trudnych czasach II wojny światowej, a także analizuje znaczenie Polonii w kontekście wojskowym. Prace Smolińskiego przyczyniają się do lepszego zrozumienia historiografii i tożsamości narodowej w obliczu konfliktów.

Oceń: Józef Smoliński

★★★★★
Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:15