Stanisław Dobosiewicz był ważną postacią polskiego szkolnictwa oraz wieloaspektowym działaczem społecznym. Urodził się 28 października 1910 roku w Makowie Mazowieckim. Jego działalność obejmowała różnorodne obszary, w tym teoretyczne aspekty edukacji, a także literaturę.
Podczas II wojny światowej, Dobosiewicz doświadczył okrutnej rzeczywistości, stając się więźniem obozów koncentracyjnych. Te traumatyczne doświadczenia miały ogromny wpływ na jego późniejsze życie oraz twórczość.
Po zakończeniu wojny, Dobosiewicz rozpoczął prace nad dokumentowaniem historii kompleksu obozów Mauthausen-Gusen, co zaowocowało serią monografii, w których szczegółowo opisał tragiczne wydarzenia i losy więźniów.
Nie tylko koncentrował się na badaniach historycznych - był również aktywnym współtwórcą reform edukacyjnych, które miały miejsce w powojennej Polsce. Jego wkład w rozwój systemu edukacji miał na celu stworzenie lepszych warunków dla przyszłych pokoleń.
Życiorys
W trakcie I wojny światowej Stanisław Dobosiewicz razem z rodziną został ewakuowany przez wojska rosyjskie do Kaługi, gdzie spędził resztę konfliktu. Na przełomie lat 20. zdecydował się na przeprowadzkę do Warszawy, gdzie rozpoczął naukę na studiach polonistycznych w Uniwersytecie Warszawskim. Podczas studiów aktywnie angażował się w lewicujące kręgi naukowe, współpracując m.in. z Leonem Chajnem, Mieczysławem Popielem oraz Jadwigą Wasilewską, będąc członkiem Akademickiego Stowarzyszenia Wolnomyślicieli oraz Koła Racjonalistów. W 1932 roku obronił swoją pracę magisterską, która dotyczyła gwary Makowa Mazowieckiego i okolic. Zyskała ona bardzo wysoką ocenę, a entuzjastyczną recenzję wystawił znany profesor Witold Doroszewski. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako nauczyciel.
Wkrótce po zajęciu Mazowsza przez Niemców podczas kampanii wrześniowej, Dobosiewicz został aresztowany. Po dwóch tygodniach spędzonych w areszcie w Ostrołęce, został zwolniony, ale od tamtej pory znalazł się na niemieckiej liście proskrypcyjnej. 6 kwietnia 1940 roku został ponownie aresztowany w ramach tzw. Intelligenzaktion – akcji niemieckiego okupanta wymierzonej przeciwko polskiej inteligencji. Początkowo osadzony w obozie koncentracyjnym w Działdowie, 17 kwietnia został przeniesiony do obozu w Dachau, a pod koniec maja do KL Gusen I, będącego częścią kompleksu obozów Mauthausen-Gusen, gdzie przydzielono go jako jednego z pierwszych więźniów z numerem obozowym 166.
Początkowo zajmował się pracami budowlanymi podobozy, a następnie został przydzielony do komanda zajmującego się wydobywaniem i obróbką kamienia. W trakcie pobytu w obozie, Dobosiewicz angażował się w lewicową konspirację oraz wspierał inicjatywy kulturalne wśród współwięźniów. Był również współorganizatorem kursów naukowych, prowadząc zajęcia z historii sztuki, literatury i ekonomii. Dotarł do momentu wyzwolenia w ostatnich dniach wojny, wiosną 1945 roku. Po wyzwoleniu, na pewien czas pozostał w Austrii, gdzie działał w Komitecie Polskim, organizując powroty byłych więźniów do kraju.
Po powrocie do Polski, Dobosiewicz włączył się w organizację szkolnictwa w Ziemiach Zachodnich, zostając jednym z pierwszych po wojnie kuratorów oświaty w województwie warszawskim. W kolejnych latach pracował jako dyrektor jednego z departamentów w Ministerstwie Oświaty. W 1949 otrzymał Order Sztandaru Pracy I klasy. W 1954 roku opublikował książkę „10 lat szkoły ludowej w Polsce”, która podsumowała pierwszą dekadę zmian w polskim systemie edukacji. Pozycja ta doczekała się kilku wydań krajowych oraz zagranicznych: w językach angielskim, niemieckim, francuskim i rosyjskim. Dzięki swoim działaniom, przyczynił się do upowszechnienia oraz reformy oświaty, będąc jednym ze współautorów reformy szkolnej z 1961 roku, która przekształciła szkoły podstawowe w ośmioklasowe. Dobosiewicz brał też udział w projekcie, który zakończył się budową „Tysiąca szkół na tysiąclecie Polski”.
Przez długie lata pełnił funkcję przewodniczącego Klubu Mauthausen-Gusen, działającego w ramach ZBoWiD. Zbierał dokumenty, relacje i materiały na temat podobozów Mauthausen-Gusen, które ostatecznie opublikował w czterech tomach, tworząc bardzo obszerną monografię na ten temat. W 1977 roku wydał książkę „Mauthausen-Gusen: obóz zagłady”, będącą jedną z pierwszych monografii dotyczących historii tego obozu. W późniejszych latach opublikował kolejne trzy tomy, dokumentujące różne aspekty jego historii. W 1980 roku ukazała się pozycja „Mauthausen-Gusen: samoobrona i konspiracja”, która opisywała ruch oporu wewnętrznego obozu, próby ucieczek oraz metody zachowania życia i godności. Kolejnym tomem była książka, opublikowana w 1983 roku, „Mauthausen-Gusen: poezja i pieśń więźniów”, która koncentrowała się na życiu prywatnym i działalności kulturalnej więźniów. Ostatni tom monografii, którego wydanie miało miejsce w 2000 roku, nosił tytuł „Mauthausen-Gusen: w obronie życia i ludzkiej godności”, stanowiąc syntezę wcześniejszych prac. W 1985 roku znalazł się w gronie pierwszych odznaczonych Krzyżem Oświęcimskim.
Dobosiewicz był żonaty z Zofią Krajewską, z którą wychował dwóch synów: Zbigniewa i Włodzimierza. W 2011 roku, po jego śmierci, Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora opublikowała książkową wersję jego pracy magisterskiej.
Źródła
Przypisy
W zestawieniu źródeł, które są istotne dla poznania postaci Stanisława Dobosiewicza, można odnaleźć wiele cennych odniesień. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na różne prace źródłowe, które w swojej treści zawierają informacje na temat jego życia i działalności.
- Filipkowski i Dobosiewicz 2002 ↓, „Stanisław Dobosiewicz”,
- Czejarek 2011 ↓, s. 1,
- Filipkowski i Dobosiewicz 2002 ↓, „Ewakuacja rodziny do Rosji…”,
- Minorski 1973 ↓, s. 106–108,
- Hillebrandt 1988 ↓, s. 132,
- Wlazłowski 1974 ↓, s. 92,
- Wlazłowski 1974 ↓, s. 74–75,
- Kowalski 2007 ↓, s. 175,
- M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58,
- Dobosiewicz 1954 ↓,
- Dobosiewicz 1955a ↓,
- Dobosiewicz 1955b ↓,
- Dobosiewicz 1956 ↓,
- Dobosiewicz 1957 ↓,
- Dobosiewicz 1970 ↓, s. 107–112,
- Dobosiewicz 1977 ↓,
- Dobosiewicz 1980 ↓,
- Dobosiewicz 1983 ↓,
- Dobosiewicz 2000 ↓,
- Stefan Oberleitner, „Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990: vademecum dla kolekcjonerów”, Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123,
- Relacje biograficzne – Zofia Dobosiewicz [online], relacjebiograficzne.pl [dostęp 2019-09-17],
- Dobosiewicz 2011 ↓.
Bibliografia przedmiotowa
Wśród publikacji dotyczących badań i zagadnień związanych z historią regionu oraz osobą Stanisława Dobosiewicza, ważnym źródłem są prace nie tylko polskich autorów, ale także publikacje w językach obcych, które przybliżają szeroką tematykę edukacyjną oraz społeczną. Poniżej przedstawiono wybrane pozycje:
- Karol Czejarek, „Gwara Makowa Mazowieckiego i okolic”, „Pułtuska Gazeta Powiatowa”, Grzegorz Gerek (red.nacz.), Pułtusk: Pułtusk-Press, 29 listopada 2011, ISSN 1508-4078, BWC 2004/229 (pol.),
- Piotr Filipkowski, Stanisław Dobosiewicz, „Świadkowie – Stanisław Dobosiewicz”, [w:] Archiwum Historii Mówionej [online], 8 czerwca 2002 [dostęp 2015-05-11] (pol.),
- Bogdan Hillebrandt (red.), „Postępowe organizacje młodzieżowe w Warszawie: 1864-1976”, Warszawa: PWN, 1988, s. 323, ISBN 978-83-01-07498-2, PB 1988/6106,
- Tadeusz Kowalski, „Kształtowanie się szkolnictwa powiatu pułtuskiego w latach 1944-1946”, Benon Dymek (red.), „Rocznik Mazowiecki”, 19, Warszawa: Mazowieckie Towarzystwo Naukowe, 2007, s. 174-192, ISSN 0080-3529 [dostęp 2015-05-27] (pol.),
- Sergiusz Minorski, „Czas przed burzą”, Warszawa: Nasza Księgarnia, 1973, PB 1974/1520 (pol.),
- Zbigniew Wlazłowski, Przez kamieniołomy i kolczasty drut, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1974, s. 184, PB 1974/7600 (pol.).
Bibliografia podmiotowa
Stanisław Dobosiewicz jest autorem wielu prac, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie edukacji. Jego publikacje, obejmujące zarówno prace w języku polskim, jak i zagranicznym, ukazują różnorodność podejmowanych tematów. Oto niektóre z najważniejszych tytułów:
- Stanisław Dobosiewicz, „10 lat szkoły ludowej w Polsce”, Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Powszechnej, 1954 (pol.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Our progress in education”, Warsaw: Polonia Publishing House, 1955a (ang.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Entwicklung des Bildungswesens”, Warschau: Polonia-Verlag, 1955b (niem.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Développement de l’enseignement”, Varsovie: Polonia, 1956 (fr.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Škol’noe delo v narodnoj Pol’še”, Warsaw: [s.n.], 1957 (ros.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Education in People’s Poland”, Warsaw 1957 (ang.). Brak numerów stron w książce,
- Stanisław Dobosiewicz, „Reforma szkolna 1961 roku. Geneza i założenia”, „Rozprawy z dziejów oświaty”, Łukasz Kurdybacha (red.), t. XIII, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1970, s. 107–162, ISSN 0080-4754 (pol.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Mauthausen-Gusen: obóz zagłady”, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977, s. 448, PB 1977/9364 (pol.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Mauthausen-Gusen: samoobrona i konspiracja”, Warszawa: Wydawn. Min. Obrony Nar., 1980, s. 485, ISBN 978-83-11-06497-3 (pol.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Mauthausen-Gusen: poezja i pieśń więźniów”, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1983, s. 252, ISBN 978-83-211-0183-5 (pol.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Mauthausen-Gusen: w obronie życia i ludzkiej godności”, Warszawa: Bellona, 2000, s. 218, ISBN 978-83-11-09048-4 (pol.),
- Stanisław Dobosiewicz, „Gwara Makowa Mazowieckiego i okolic”, Pułtusk: Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora, 2011, s. 262, ISBN 978-83-7549-137-1 (pol.).
Przypisy
- Dobosiewicz 2011 ↓.
- Kowalski 2007 ↓, s. 175.
- Czejarek 2011 ↓, s. 1.
- Filipkowski i Dobosiewicz 2002 ↓, „Ewakuacja rodziny do Rosji…”.
- Wlazłowski 1974 ↓, s. 74–75.
- Wlazłowski 1974 ↓, s. 92.
- Hillebrandt 1988 ↓, s. 132.
- Minorski 1973 ↓, s. 106–108.
- Dobosiewicz 1957 ↓.
- Dobosiewicz 1956 ↓.
- Dobosiewicz 1955b ↓.
- Dobosiewicz 1955a ↓.
- Dobosiewicz 1954 ↓.
- Dobosiewicz 1983 ↓.
- Dobosiewicz 1980 ↓.
- Dobosiewicz 1977 ↓.
- Dobosiewicz 1970 ↓, s. 107–112.
- Filipkowski i Dobosiewicz 2002 ↓, „Stanisław Dobosiewicz”.
- Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.
- Relacje biograficzne - Zofia Dobosiewicz [online], relacjebiograficzne.pl [dostęp 17.09.2019 r.]
- M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Janusz Gołota | Andrzej Staniszewski | Anna Henrykowska | Marian Nałęcz | Paweł Izdebski | Józef SmolińskiOceń: Stanisław Dobosiewicz